Orneta, st. 7, gm. Orneta

Orneta, st. 7, gm. Orneta

Grodzisko było zewidencjonowane w ramach AZP, ale jego lokalizacja nie została zaznaczona w Karcie Ewidencji Stanowiska Archeologicznego, pomimo tego, że informacje o nim pojawiały się w różnego rodzaju dokumentach niemieckich. Weryfikację terenową stanowiska przeprowadziła Barbara Czarnecka w 1969 oraz Maria Pikulińska Ciuk w 1970. Wyniesienie, na którym znajduje się grodzisko, zlokalizowane jest w obrębie doliny Drwęcy Warmińskiej. Przeprowadzona analiza zdjęć lotniczych i Numerycznego Modelu Terenu wskazuje, że na obszarze omawianego wyniesienia mogło znajdować się złożone założenie architektoniczne, na które składały się co najmniej dwa budynki – jeden na planie zbliżonym do koła na szczycie wyniesienia i zespół mniejszych na łagodnym stoku wyniesienia po stronie północnej. Wyniesienie było najpewniej zaopatrzone w nieduży wał. Faktyczną funkcję omawianego obiektu określa jednak najpewniej dokument z 1384 roku informujący o „Leprosorio sancti Georgij, extra muros ibidem situatis”. Wspomniane „Leprosorio” (pod wezwaniem św. Jerzego) to leprozorium, czyli zamknięty dom dla chorych na trąd. W zbliżonym okresie ufundowano w Prusach więcej tego typu schronień: w Braniewie w 1378 roku, w Dobrym Mieście i Fromborku w 1379 roku. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można więc zinterpretować opisany obiekt obronny z poświadczonym w źródłach pisanych przytułkiem dla trędowatych. Od tego obiektu mogła wziąć się dawna nazwa tutejszego lasu – Hospital Heide.

Pełne opracowanie